Koźliny

Powierzchnia: 1 520,5 ha
Ludność: stan istniejący (na 31.12.2018 r.) 711 mieszkańców
Funkcja jednostki: rolniczo-produkcyjna.

Sołtys: Antoni Ciunowicz, Koźliny 61, tel. 606 208 632

Rada Sołecka:

• Bielewicz Monika
• Czuj Adam
• Mroczkowski Michał
• Szlejter Bożena
• Urban Wojciech
• Wenzel Joanna
  

Fundusz Sołecki - wykonanie w 2013 r.

Fundusz Sołecki - plan na 2014 r.

Fundusz Sołecki - wykonanie w 2014 r.

Fundusz Sołecki - plan na 2015 r.

Fundusz Sołecki - plan na 2016 r.

Fundusz Sołecki - wykonanie w 2016 r.

Fundusz Sołecki - plan na 2017 r.

SUCHY DĄB 2020 PLUS - Strategia Rozwoju

Charakterystyka miejscowości:

Miejscowość charakteryzuje się zwartą zabudową i posiada zabytkowy układ ruralistyczny. Wieś podlega ochronie konserwatorskiej. Plan przewiduje rezerwy terenów pod funkcje z zakresu obsługi rolnictwa.

Zarys historyczny miejscowości:

Wieś Koźliny pierwotnie rozdzielona była rzeką Motławą na dwie odrębne osady: Kosslin, posiadająca krzyżacki dokument lokacyjny z 1353 roku oraz Jetlun (Jetland, Jedlin) późniejsze Guttland, wzmiankowana w 1373 roku w związku z nadaniem ziemi Janowi Leszczschkaw. Jednak najstarszą zachowaną informacją w źródłach pisanych o Koźlinach jest informacja z 1198 roku, w której to mówi się o przekazaniu joannitom, przez książę Grzymisława, kościoła
w Lubiszewie, do którego należała m.in. również dziesięcina z pól Jetland (Koźlin). Na początku XVII wieku wieś określana w źródłach dalej podwójną nazwą pomimo faktu, iż w okresie tym stanowiła ona już jeden organizm administracyjny.

Zabytki:

Kościół gotycko – barokowy pw. Matki Boskiej Różańcowej, wzniesiony w połowie XIV wieku. Od drugiej połowy XVI wieku do 1945 roku ewangelicki. Wieża zbudowana w 1686 roku, w górnej części o konstrukcji szkieletowej wypełnionej cegłą. Ołtarz główny manierystyczny, pozostałe wyposażenie wnętrza łącznie z prospektem organowym – barokowe. Godny obejrzenia jest znajdujący się w świątyni obraz malowany w kręgu Vredemana de Vries z przełomu XVI i XVII wieku – „Faryzeusz i celnik w świątyni”. Dzwon na wieży kościelnej pochodzi z 1684 roku. Spichrz - obora z XVIII wieku. W części przyziemnej obora, w górnej kondygnacji spichrz. Obiekt ten jest konstrukcji szkieletowej o regularnym szachulcowym układzie belek, wypełnienia ceglane, otynkowane. W miejscowości znajduje się kilka domów i zabudowań gospodarczych z zachowanymi detalami architektonicznymi, świadczących o ich dawnej świetności.