Kościół w Suchym Dębie został zbudowany w II połowie XIV wieku. W okresie reformacji, około 1560 roku został przejęty przez protestantów. W latach 1673-1689 prowadzono remont kościoła, przebudowano łuki i dobudowano balkony. W roku 1732 wzniesiono od zachodniej strony wieżę w konstrukcji szkieletowej. W XIX wieku powstałą przybudówka od północnej strony i zakrystia. W roku 1945 kościół został spalony. Przyczyną pożaru było ostrzelanie świątyni przez wojska sowieckie. Spowodowało to eksplozję materiałów łatwopalnych składowanych w murach kościoła przez Niemców. Obok zrujnowanego kościoła zachowała się w dobrym stanie plebania, gdzie ulokowano szkołę, później przedszkole i mieszkania dla nauczycieli. W roku 1948 w danej plebanii został otwarta i poświęcona kaplica po d wezwaniem św. Anny.
Ruiny niszczały przez warunki atmosferyczne i mijający czas, zostały zabezpieczone w roku 1974. Odbudowa rozpoczęła się z chwilą powstania Parafii pod wezwaniem świętej Anny – 1 sierpnia 1974 roku. Jesienią oczyszczono mury i wnętrze ruin kościoła. W 1975 przystąpiono do naprawy murów, które zwieńczono stropem żelbetonowym i pokryto tymczasowym dachem z eternitu. Z wystroju wnętrza kościoła ocalał jedynie ołtarz. Nazywany „Apoteozą Marii”, datowany na połowę XVI wieku. W centrum Maryja ze złożonymi do modlitwy dłońmi, po prawej stronie Bóg Ojciec, po lewej Syn Boży. W 1885 roku przekazy do gdańskiego muzeum przez gminę ewangelicką. Pod koniec II wojny światowej, gdy Niemcy próbowali przetransportować skarby kultury polskiej do Rzeszy, szybko przesuwający się front uniemożliwił zagrabienie cennego zabytku. Ołtarz został przewieziony do Muzeum Narodowego w Warszawie. Ta placówka wypożyczyła ołtarz Muzeum Narodowemu w Toruniu, gdzie eksponat znajduje się do dzisiaj.
W maju 1976 roku przystąpiono do wylewania podłogi i szalunku pod strop żelbetonowy. Wnętrze budującego się kościoła zapełniło się stemplami, których było 99. 17 i 18 września nastąpiło zalanie stropu żelbetowego wiążącego bryłę kościoła.
W świątyni, przy zabitych otworach okiennych, odprawiona została pierwsza msza święta. Była to Pasterka 25 grudnia 1976 roku. Po 416 latach byłą to pierwsza msza katolicka od czasów reformacji w kościele w Suchym Dębie. Jedna z uwagi na bardzo mroźną zimę celebrę przeniesiono ponownie do plebanii. 3 maja 1977 roku wierni powrócili na stałe do budynku kościoła. 11 marca 1978 roku, ksiądz Biskup Kazimierz Kluz, Sufragan Gdański, dokonał uroczystego poświęcenia kościoła pod wezwaniem św. Anny i Wniebowzięcia Najświętszej Panny Maryi.
W pracę odbudowy świątyni w Suchym Dębie zaangażowała się cała lokalna społeczność. Szczególnie: Edward Kowalkowski, Jan Zawolski, Jan Cymski, Józef Stępniak, Piotr Jabłko, Joachim Wojewski.
Kościół w Suchym Dębie do dzisiaj służy wiernym z miejscowej parafii, a tegoroczna Pasterka będzie 40. po jej odbudowie.
Wspomnienia z odbudowy powstały na podstawie zapisków księdza Władysława Żakowskiego, inicjatora i organizatora odbudowy świątyni żuławskiej w Suchym Dębie.
